Kada u Parizu, na pragu francuskih džamija, osvane svinjska glava, to nije samo lokalni incident. To je svjesna poruka, politički kodiran čin sa dubokom simbolikom. Kada se potom ispostavi da su tu poruku „dostavili“ srpski državljani, obučeni i logistički podržani na teritoriji Srbije, onda je jasno da Beograd nije neutralni posmatrač svjetskih lomova, nego aktivni izvozni centar ruskog hibridnog rata. 

Jer u ovim djelima nema ničeg slučajnog. Svaka svinjska glava, svaka polivena sinagoga zelenom bojom, svaka oskrnavljena ploča Holokausta – to su poruke pisane rukopisom moskovskih službi, a izvođene srpskim rukama. 

Hibridni rat: Od Moldavije do Pariza 

Ovo nije prvi put da se na Srbiju gleda kao na poligon ruskog hibridnog rata. Još prije dvije godine otkrivani su kampovi u kojima su se obučavali „dobrovoljci“ za destabilizaciju Moldavije i Transnistrije. Imena instruktora, lokacije, pa i metode obuke bili su poznati, ali u Beogradu je vladala zavjera šutnje. 

Danas, kada srpski državljani putuju u Pariz i Berlin da bi ostavljali svinjske glave pred džamijama ili betonirane skelete kod Brandenburške kapije, samo naivni mogu govoriti o „izolovanom slučaju“. Ovo je obrazac. A obrazac se zove ruska operacija hibridnog rata, planirana od strane SVR-a, GRU-a i, vrlo moguće, ozloglašene Jedinice 29155 – iste one koja je odgovorna za trovanja u Britaniji i sabotaže u Bugarskoj. 

Srbija kao protočni bojler Moskve 

Srbija je danas idealan protočni bojler ruskog utjecaja. Ima političku elitu koja je zavisna od Moskve, medije koji hrane narod kremaljskim narativima, obavještajne strukture koje funkcionišu kao franšiza GRU-a, i „opoziciju“ koja se, u najboljem slučaju, boji da progovori. 

Rezultat: dok se Evropa bori da održi jedinstvo, Beograd Moskvi daje ono što joj je najpotrebnije – izvozne jedinice za destabilizaciju EU. Mladići iz Velike Plane i Beograda, obučeni na domaćem terenu, poslužili su kao šahovske figure i korisni idioti u ruskoj igri potkopavanja francuskog društva. Oni nisu „huligani“ nego obavještajni resursi. 

Čije su srpske službe? 

Najveće pitanje glasi: da li su srpske službe – srpske? Kada Bezbjednosno-informativna agencija (BIA) uhapsi grupu koju je prethodno propustila, kada Ministarstvo unutrašnjih poslova Srbije ponosno saopštava o akciji kojom „spašava obraz države“, a istovremeno se zna da su ti ljudi mjesecima obučavani i organizovani na teritoriji Srbije, onda je dilema bespotrebna. 

BIA i MUP ne rade protiv Moskve. Oni rade sa Moskvom, ponekad i nesvjesno, ali uvijek u njenom interesu. Njihova uloga nije da zaštite građane Srbije ili Evropu, nego da očiste teren kada međunarodni pritisak postane prevelik. 

Vučić i Vulin – ruski paravan 

Vučićev režim savršeno je svjestan uloge koju igra. Aleksandar Vulin, bivši ministar policije i odbrane, čovjek je kojeg i sami zapadni analitičari nazivaju „najvećim obavještajnim resursom Moskve na Balkanu“. Njegove veze sa ruskim službama nisu tajna, one su javna činjenica. 

Vučić balansira između Brisela i Moskve, ali balans je odavno pukao. Njegova vlast je duboko uronjena u ruski obavještajni ekosistem. Dovoljno je pogledati tabloide, od Informera do Srpskog telegrafa, gdje je svaka naslovnica hibridna mješavina proruskog agitpropa i antizapadnog blata. 

Opozicija – ćutanje kao saučesništvo 

Neki će reći: ali imaju opoziciju! Da, imaju, ali većina opozicije ponaša se kao da je pitanje ruskog uticaja radioaktivno. Opozicija se češće ponaša kao radikalniji ruski saveznik i od same Vučićeve vlasti. Tu je i sveopisutni „loknasti Isus“ na opozicionim protestima kao simbol ruskih osvajačkih pohoda.  

Ostatak? 

Ostatak opozicije, ona samozvana „proevropska“, bira šutnju. Kao da je ruski dosje nešto što ne treba nikad otvarati. Kao da je dovoljno biti „protiv Vučića“, pa makar i pod sjenkom Moskve. To nije neutralnost, to je saučesništvo. 

Francuska i EU – spavači u vlastitoj kući 

Francuske vlasti reagovale su promptno: uhapšeni Srbi, istražena nabavka svinjskih glava u Normandiji, locirani automobili sa srpskim tablicama, prepoznati telefonski brojevi iz Hrvatske. Policija i tužilaštvo rade svoj posao. 

Ali ono što zabrinjava jeste evropska naivnost. Kao da niko u Briselu ne želi izgovoriti očigledno: Srbija je ruska baza u srcu Evrope. Moskva ne mora infiltrirati agente u EU kada ih već ima obučene i spremne u Beogradu. Ta imaju svoj zvanični špijunsko-obavještajni centar u Nišu! 

Francuska policija je otvoreno rekla da ne može isključiti strano miješanje. Ali ko se još sjeća da je upravo Rusija bila optužena za miješanje u proteste „žutih prsluka“, za kampanje na društvenim mrežama, za hakerske napade? 

Diskurzivna manipulacija u Srbiji 

Dok srpski plaćenici ostavljaju svinjske glave ispred džamija, u Beogradu se gradi narativ o „zaštiti pravoslavlja“ i „srpskom prkosu pred Zapadom“. Paradoks je brutalan: u zemlji u kojoj se sektaško pozivanje na Svetog Savu pretvara u politički ritual, ruski instruktori uče mladiće kako da vrijeđaju muslimane u Parizu i Jevreje u Berlinu. 

To je suština hibridnog rata: cinizam koji nema granica. 

Srbija kao Ahilova peta Evrope 

Kada Evropa gleda na Srbiju kao na „problem Balkana“, ona promašuje poentu. Srbija nije samo regionalni problem. Ona je Ahilova peta cijele EU. Rusija preko Beograda šalje signal da može destabilizovati bilo koji evropski grad, bilo koju zajednicu, bilo koje društvo. 

Nije to priča o „nekolicini ekstremista iz Velike Plane“. To je sistem, mreža, strategija. I ako Brisel to ne prepozna na vrijeme, sutra će ista ruka koja je ostavljala svinjske glave u Parizu zapaliti neku džamiju u Njemačkoj, oskvrnuti spomenik u Poljskoj ili izazvati sukobe u Belgiji. 

Ruska baza već postoji 

Nije pitanje da li Srbija postaje ruska baza. Ona to već jeste. Pitanje je samo: koliko će Evropa još glumiti sljepilo dok joj se hibridni rat vodi iz dvorišta? 

Srbija je danas laboratorija ruskog hibridnog rata. U toj laboratoriji proizvode se incidenti, ekstremisti, plaćenici i ruski narativi. Sve što Moskva ne može direktno plasirati u Pariz ili Berlin, isporučuje preko Beograda. 

I zato svaka svinjska glava pred džamijom u Francuskoj nije samo udar na tamošnje muslimane. To je udar na samu Evropu. Problem je što Evropa još ne shvata da se udar priprema u srcu Balkana, u državi koja se i dalje lažno predstavlja kao „neutralna“. 

Evropa više nema luksuz da šuti. Jer svaka šutnja samo hrani Moskvu. A svaka Moskva danas ima svoje Velike Plane, svoje obučene jedinice i svoje lojalne „službe“ u Beogradu. 

(Radio Sarajevo, foto: lična arhiva)