Crnogorski lideri, aktivisti i intelektualci moraju okupiti naciju u odbranu identiteta, jezika, kulture, vrijednosti i državnosti zemlje
Sa formiranjem nove koalicione vlade Crna Gora se suočava sa intenziviranim pritiskom Beograda i njegovih saradnika kako bi iskorijenili identitet crnogorske nacije i ograničili njenu državnost. Neposredna budućnost izgleda kao izazov za Crnu Goru, jer će njene patriote morati da organizuju efikasnu kontraofanzivu protiv sistemske srbizacije i klerikalizacije.
Godišnji Cetinjski forum, koji početkom novembra organizuje Fakultet za crnogorski jezik i književnost, jedna je od rijetkih ispostava otpora srpstvu. Analitičari na tom događaju oslikali su mračnu sliku o tome kako pod okriljem proevropske vlade, srpski nacionalisti podrivaju i unakazuju institucije zemlje. Što je duže takva vlada na vlasti to je opasnost veća.
Crnogorske patriote su odlazeću administraciju Dritana Abazovića oštro osudile jer je otvorila vrata političkoj infiltraciji srpskih nacionalista i Srpske pravoslavne crkve. Nakon višemjesečnog cjenkanja, izgleda da će novonastala vlada Milojka Spajića nastaviti Abazovićevu politiku. Ovoga puta probeogradska formacija „Za budućnost Crne Gore“ će djelovati pod okriljem partije „Evropa sada“, koja je dobila većinu glasova na junskim parlamentarnim izborima.
Ciljevi Beograda za Crnu Goru možda ne predviđaju potpuno međudržavno spajanje, već stvaranje vazalne države koja će se pridržavati spoljne i bezbjednosne politike Srbije i neće izazivati Beograd na međunarodnoj areni. Malo je vjerovatno da će Vučićev režim forsirati izlazak Crne Gore iz NATO-a.
Umjesto toga, računa se da srpske i ruske agencije mogu da dobiju obavještajne podatke NATO-a i da potkopaju koheziju i efikasnost Alijanse.
Prosrpske stranke će nastojati da svaku istinsku antikorupcijsku kampanju nove vlasti preusmjere na napade na opoziciju i članove prethodne administracije Demokratske partije socijalista. Istovremeno, oni će nastaviti da imaju koristi od pokroviteljstva Beograda i Moskve prikrivajući svoje korumpirane poslovne veze. Pošto su parlament i vlada podređeni ili vezani za srpsku agendu, drugi državni organi i institucije koje finansira država biće ovlašćeni da razvodnjavaju crnogorski nacionalni identitet. Mnogo toga će biti preduzeto pod plaštom „vjerske slobode“, da bi se zavarali zapadni posmatrači i promoteri demokratije. „Mekoj moći“ Srpske pravoslavne crkve biće omogućeno da širi svoje iskrivljene poglede na crnogorsku istoriju i identitet.
Кada je nastala prva Jugoslavija na kraju Prvog svjetskog rata, nezavisna Crna Gora je bila potčinjena srpskoj državi, monarhu i vjeri. Slično Ruskoj pravoslavnoj crkvi, koja sebe predstavlja kao „starijeg brata“ Ukrajine i krade ukrajinsku istoriju, Srpska crkva je opljačkala nasljeđe Crnogorske pravoslavne crkve i zauzela njene manastire i crkve, uključujući i tradicionalnu prijestonicu Cetinje. Srpski vjerski poredak je prodro i u obrazovni sistem gdje njihovi sveštenici-propagandisti u ranoj mladosti ispiraju mozak djeci da se odreknu crnogorskog nasljeđa i izjasne kao Srbi. Istorija se sistematski falsifikuje kroz državne institucije da bi se prikrila činjenica da Crna Gora ima dužu istoriju i kontinuiraniju državnost od Srbije.
Puzajuća klerikalizacija ne samo da preokreće reforme crnogorskog knjaza Danila 1850-ih, koje su odvojile crkvu od države, već se suprotstavlja i suštinskim evropskim vrijednostima liberalizma i sekularizma. Srbija sada gura Crnu Goru unazad ka mračnjaštvu, srednjovjekovnosti i duhovnoj stagnaciji. Napadi na jezik, manipulacija predstojećim popisom da bi se povećao broj Srba, negiranje crnogorskog kao posebnog jezika, prepisivanje udžbenika istorije, kontrola nad medijima, sve su to dio kampanje srbizacije.
Subverzija Crne Gore se dešava pred očima evropskih i američkih diplomata koji naivno vjeruju da će nova koaliciona vlast biti demokratska, liberalna i moderna. Biće šokirani, kao i tokom jugoslovenskih ratova 1990-ih, kada bude isteklo strpljenje crnogorskih patriota i kada se sukobi intenziviraju, a izgledi za nasilje povećavaju.
Vrijeme efikasnijeg otpora i afirmacije nacionalnog identiteta jednog od najstarijih naroda na Balkanu ubrzano se približava. Crnogorski lideri, aktivisti i intelektualci moraju okupiti naciju u odbranu identiteta, jezika, kulture, vrijednosti i državnosti zemlje. Čak i oni građani koji su glasali za aktuelnu vlast vjerujući da će ona unaprijediti ekonomiju i ubrzati ulazak u EU, trebalo bi da postanu svjesni opasnosti koje predstoje. Potčinjavanje Srbiji ne bi samo iskorijenilo slobodu i nezavisnost; takođe bi uspostavilo rusku političku bazu unutar NATO-a koja će da podriva Zapad.