Skip to main content

Milivoj Bešlin o Dodikovim prevarama i obmanama – Istorijski falisifikati

Jugoslavija 25. нов 2024.
4 min čitanja

"Na strani antifašizma je bio samo jedan jugoslovenski pokret, a to su bili partizani. A unutar njega, dakle, njegovog jugoslovenskog karaktera, bili su Srbi, Hrvati, Muslimani, Crnogorci, Makedonci, Slovenci itd"

Predsjednik bh. entiteta Republika Srpska Milorad Dodik oglasio se povodom 25. novembra, Dana državnosti Bosne i Hercegovine, te je još jednom pokušao falsificiranjem povijesti obmanuti cjelokupnu javnost. O Dodikovim prevarama i obmanama razgovarali smo s povjesničarem Milivojem Bešlinom.

“Bošnjačka politika više od tri decenije uporno falsifikuje i prošlost i sadašnjost, pa od saradnika nacista i ustaša, što je bio najveći dio bošnjačkog naroda, oni sebe danas promovišu za čuvare antifašističkog nasljeđa u BiH, čime pokušavaju da redizajniraju imidž svog naroda koji je podržavao naciste”, kazao je Dodik. 

Povodom 25. novembra, Dana državnosti BiH, Dodik je izjavio za Srnu da „Srbi u BiH imaju najviše razloga i obaveze da se sjete svakog 25. novembra, jer je taj datum još jedna od potvrda antifašističkog bića srpskog naroda, kako tada – 1943. godine, tako i danas“.

“Te 1943. godine u antifašističkom pokretu u BiH bili gotovo samo Srbi, i najviše žrtava u borbi protiv ustaša i nacista podnijeli su upravo Srbi, kako u BiH tako i u ostalim dijelovima Јugoslavije. Nas koji smo bili istinski antifašisti i krvavo platili oslobađanje od nacista i ustaša svrstali su među dželate. Zato 25. novembar po mjeri bošnjačke politike ne može biti čak ni praznik, jer je priča koju 30 godina njeguju u Sarajevu falsifikat. Da to ne može biti „dan državnosti“ jasno je svakome, jer BiH u kojoj danas živimo crpi svoju državnost iz Dejtonskog mirovnog sporazuma, koji Bošnjaci preziru”, kazao je Dodik.

“U BiH nikada nije postignut dogovor o obilježavanju 25. novembra što je bila obaveza iz Dejtonskog mirovnog sporazuma, jer su Bošnjaci dobro znali da se državnost ove BiH ne može vezati za 25. novembar. Da su njihove pobude zaista civilizacijske onda bi rekli „hajde da 25. novembar obilježavamo kao dan u slavu antifašističke borbe“. Ali, kako oni koji su masovno ginuli na Blajburgu da obilježavaju antifašistički praznik. Zato Republika Srpska, čiji su preci svojim životima i krvlju ispisali antifašističku istoriju cijele BiH s poštovanjem se sjećaju svojih predaka, ali ne može da učestvuje u obilježavanju falsifikovanog praznika državnosti”, poručio je Dodik.

Totalno razotkrivanje 

Dodik je ponovno pokušao obmanuti javnost tvrdeći da su se Srbi antifašisti borili samo protiv ustaša i nacista, ne spominjući partizansku borbu protiv fašističkog četničkog pokreta, koji je tijesno surađivao s ustašama.

Dodikova retorika je u skladu s matricom koju zastupa i njegov mentor Aleksandar Vučić u susjednoj Srbiji.

Povjesničar Milivoj Bešlin, profesor sa beogradskog univerziteta, govorio je za „Slobodnu Bosnu“ o obmanama i falsifikatima povijesti kojima se služi Milorad Dodik, po uzoru na režim u Beogradu.

“Dakle, Dodik se po pravilu služi istorijskim falsifikatima. Prvi i osnovni falsifikat koji on navodi je da Bosna i Hercegovina svoju državnost mora isključivo da veže za Dayton i da ona prije Daytona nije postojala. Što je potpuna laž i istorijski falsifikat. Republika Bosna i Hercegovina je kao suverena i međunarodno priznata država bila članica Ujedinjenih nacija. Svoju državnost ona je vukla upravo iz antifašizma. I ta državnost je ustanovljena na Drugom zasedanju AVNOJ-a, gde je vraćena državnost i Srbiji i Crnoj Gori i ustanovljena državnost i svih ostalih federalnih država, budućih republika unutar Jugoslavije” kazao je Bešlin za „Slobodnu Bosnu“.

Bosanskohercegovačka državnost je vrlo postupno građena, od ZAVNOBIH-a, preko Drugog zasedanja AVNOJ-a, pa kroz Drugo zasedanje ZAVNOBIH-a, do 1945. godine, i ona je funkcionisala sve vreme Jugoslovenske federacije kao federalna država ravnopravna sa drugima u Jugoslaviji. I da je iz toga, naravno, i prema zaključcima Badinterove komisije, ali naposletku i samog jugoslovenskog Ustava, Bosna i Hercegovina na osnovu te državnosti dobila suverenost i međunarodno priznanje 1992. godine i postala članica Ujedinjenih nacija.

Bosna i Hercegovina je redefinisana u Daytonu, ali nije nastala u Daytonu. Antifašistički pobednici, kada su konstituisali državnost BiH 1944-45., pozivali su na srednjovekovne temelje bosanske državnosti.

Dakle, to je u stvari najbolji primer na koji način se Dodik služi istorijskim falsifikatima. Jednako je tako falsifikat da se Bošnjaci i Hrvati isključivo vezuju za fašizam, a da se Srbi vezuju samo za antifašizam.

Jer bismo onda stvarno mogli uspostaviti paralelu. Ako je ustaški pokret bio, a bio je dominantno hrvatski, onda je četnički pokret bio dominantno srpski.

I ako ustaški pokret “merimo” u odnosu prema Srbima, njegov, dakle, zločinački i genocidni karakter, onda četnike “merimo“  isključivo prema Muslimanima. U tom slučaju je i četnički pokret jednako kao ustaški pokret, zločinački i  genocidni jer se po metodama, ciljevima, i po svojoj suštini ustaški odnos prema Srbima nije razlikovao od četničkog odnosa prema Muslimanima. Samo je bilo pitanje odnosa snaga na terenu. Sve ovo što je Dodik rekao je čisti falsifikat.

Na pitanje zbog čega službeni Beograd, a samim tim i Banja Luka u posljednjih 30 godina pokušavaju izjednačiti zločinački četnički pokret i partizane i na taj način prekrojiti povijest, Bešlin odgovara:

“Pošto je partizanski pokret bio nadnacionalni, a s druge strane srpski nacionalizam, jednako kao hrvatski i jednako kao svi jugoslovenski nacionalizmi, su završili Drugi svetski rat na strani okupatora, kao kolaboranti i sa jasnom istorijom svojih zločina.

I to je onda pokušaj da u poslednjih 30 i više godina vladajuću nacionalističku ideologiju srpski nacionalisti prebace, dakle, sa te kolaborantske i profašističke strane na antifašističku stranu. To im ne može uspeti. Kao što su četnici jasno završili Drugi svetski rat na strani Sila osovine, odnosno na strani fašizma, tako su srpski i svi ostali jugoslovenski nacionalizmi završili na strani fašizma.

Ne može ih niko naknadnim falsifikatima prebaciti na stranu antifašizma, jer oni tamo nisu pripadali. Na strani antifašizma je bio samo jedan jugoslovenski pokret, a to su bili partizani. A unutar njega, dakle, njegovog jugoslovenskog karaktera, bili su Srbi, Hrvati, Muslimani, Crnogorci, Makedonci, Slovenci itd.”

(Slobodna Bosna, foto: Autonomija)