Nedavni incident na Skadarskom jezeru i napad na zaštitare iz Nacionalnog parka otkrio je, ne samo razmjere krivolova, već skandalozne veze sveštenika Crkve Srbije sa ljudima koji su upleteni u razna krivična djela i koji su bili angažovani u brojne crkvene akcije, počev od Belvedera septembra 2021. godine.

Slike zaista ponekad govore više od hiljadu riječi. Istraživanje Pobjede pokazuje da je fotografija koju je na jučerašnjoj konferenciji za medije pokazao šef Službe zaštite Nacionalnog parka Skadarsko jezero Vuk Saičić – na kojoj se vide nasmiješeni monah Filip Klikovac i njegov rođak Vojin Prenkić, jedan od uhapšenih krivolovaca – samo istrgnuti kadar sa fotografije na kojoj je uslikano više ljudi!

„SRPSKO-RUSKI ČETVERAC“

Pobjedin istraživački tim je došao da originalne fotografije i na osnovu foto-forenzike utvrdio da su se Vojin Prenkić i njegov rođak, monah Filip Klikovac ponosno slikali, ali ne sami, već u društvu mitropolita Crkve Srbije Joanikija Mićovića i Bora Đukića, nekadašnjeg počasnog konzula Ruske Federacije!

Već ta informacija ukazuje da postoje razgranate šeme uticaja koje Crkva Srbije ostvaruje, ali i ljudi koji su ,,zaduženi“ da učestvuju u svim akcijama srpskog klera u Crnoj Gori, počev od raznih pravoslavnih bratstava, kao što su „Stupovi“ ili „Tvrdoš“, do čitavih porodica koje se stavljaju na raspolaganje.

Pobjeda je svojevremeno otkrila da je Đukić, kao ruski diplomata, nezakonito učestvovao u osnivanju Prave Crne Gore Marka Milačića, gorljivog podržavaoca politike Putinove Moskve.

Potom je otkriveno da je Đukić sredinom 2020. godine naručio 100 lažnih znački Međunarodne asocijacije policajaca (IPA) i pokušao da ih ilegalno transportuje u Crnu Goru. Nakon što je granična policija otkrila paket lažnih policijskih legitimacija, a Đukić saznao da je razotkriven, prvim avionom je odletio – pravo za Moskvu.

Dugo se za njega nije čulo, ali je nakon avgusta 2020. godine i naročito nakon nezakonitog penzionisanja specijalnog tužioca Milivoja Katnića, ponovo počeo da da dolazi u Crnu Goru.

I da se povezuje, ne samo sa sveštenicima Crkve Srbije, već i sa brojnim ljudima koji u Crnoj Gori podržavaju ideju „srpskog sveta“, odnosno utapanja Crne Gore u politički provizorijum sa Srbijom kao pijemontom i entitetom Republika Srpska kao ravnopravnim članom „svetog srpskog trojstva“.

Da sve bude zanimljivije, upravo je fotografija koju Pobjeda objavljuje editovana na profilu bivšeg konzula Đukića! Uz tu sliku, Đukić je objavio još jednu sa braćom Prenkić, kako sjede u nekom lokalu, ali i komentar nakon incidenta na jezeru: „Ne damo svetinje šerifima i rendžerima, branićemo časnog monaha Filipa“.

SVI PORFIRIJEVI LJUDI

Saopštenje Manastira Kom o incidentu na Skadarskom jezeru, u kojem se na karikaturalan način pokušava minimizirati uloga monaha Klikovca, očito do guše upletenog u krivolov, nije jedini dokaz da postoje opasne veze između Crkve Srbije i ljudi koji su spremni u Crnoj Gori uraditi sve što im srpski popovi nalože.

Fotograf Pobjede i Rojtersa Stevo Vasiljević uslikao je 5. septembra 2021. godine, nakon „helikopterskog“ ustoličenja mitropolita Joanikija, ekipu ljudi iz obezbjeđenja kako budno motre na crkvene velikodostojnike.

Na slici, prvi do patrijarha srpskog Porfirija Perića nalazi se jedan od braće Prenkića – Igor. Oko vrata mu je iskaznica koju su ,,branioci ustoličenja“ u Cetinjskom manastiru dobijali kao znak raspoznavanja.

Svojevremeno je Igor Prenkić bio u Odboru „Spas Zete“ koji se borio, vrlo intenzivno tokom 2022. godine, za „očuvanje teritorija koje Zeti pripadaju“.

Naravno i ta je akcija izvedena uz podršku sveštenika Crkve Srbije, a zauzvrat su u opštini Zeta odlučili da im se oduže: Skupština opštine Zeta, Odlukom o sahranjivanju, uređenju i održavanju groblja od 4. avgusta 2023. godine, grubo je narušila pravni sistem Crne Gore uključivanjem odrednice „vjerska groblja“ – sve u namjeri da Crkva Srbije zagospodari i seoskim grobljem i tako utvrđuje pravila sahranjivanja!

Sve ove veze ukazuju da se nakon 30. avgusta 2020. godine temeljno radi na preoblikovanju, ne samo političke scene, već na učvršćivanju ideja ,,srpskog sveta“, na različite načine. I sasvim je izvjesno da Joanikije i njegovi popovi neće imati moralnu dilemu: podržaće svim silama i krivolovce, ako su odane sluge interesa Crkve Srbije u Crnoj Gori, kao instrumenta sprovođenja srpskog i ruskog uticaja u Crnoj Gori. Baš onako kako je to najavio 2015. godine, u doba vladavine DPS-a, tadašnji rusko-srpski lobista, današnji rektor Univerziteta Crne Gore Vladimir Božović.

Gotovo osam godina kasnije, taj san postao je crnogorska java, a braća Prenkić, neki monah Filip i slični tipovi i slične ekipe – samo su izvođači radova dok država Crna Gora spava.

(Pobjeda)