Skip to main content

MILENKO PEROVIĆ: Tadić je samo trubač "kruga dvojke"

Intervju 29. јун 2009.
3 min čitanja

Milenko PerovićProfesor etike na novosadskom Filozofskom fakultetu dr Milenko Perović smatra da najavljeni proces regionalizacije i ustavnih promena ne može da se shvati ozbiljno, s obzirom na činjenicu da aktuelna akteulna vlast već sedam meseci odbija da sprovede važeći Ustav kad je reč o potvrdi predloženog Statuta AP Vojvodine. U intervjuu za portal autonomija.info on je ocenio da takav odnos vlasti prema Vojvodini , odnosno Demokratske stranke, ukazuje i „potpuno poltičku dezorijentaciju Tadićevih demokrata, kao osnovnog nosioca političke vlasti u državi“.
– Boris Tadić i vrh Demokratske stranke pokazuju se kao vrlo loši političke račundžije. Oni vrlo dobro znaju da su vlast na potonjim izborima, i on kao predsjednik države i Demokratska stranka kao najbitniji konstituens aktuelne vlade, dobili zahvaljujući biračkom tijelu Vojvodine. Štaviše, stvar bi se mogla precizirati: oni danas vladaju Srbijom zahvaljujući biračkom tijelu Bačke i Banata. To biračko tijelo je ne samo kompenziralo sve deficite biračkih glasova, od grada Beograda do juga Srbije, nego i odlučujuće doprinijelo respektabilnoj razlici glasova u odnosu na konkuretne. Tadić i Demokratska stranka, umjesto da na tom prostoru koji im je omogućio sigurnu pobjedu visokim stupnjem realne autonomije Vojvodine još više ojačaju pretpostavke budućih pobjeda, rade potpuno suprotno: potkopavaju vlastite temelje udvarajući se nacionalističkim političkim grupacijama. To se zove potpunom političkom dezorijentacijom koja je štetna za Vojvodinu i štetna za Srbiju. Kada u Demokratskoj stranci shvate koliko je takva politika bila štetna za nju samu bojim se da će biti kasno za mnoge valjane stvari u ovoj državi – upozorava Perović.
Kakve su mogućnosti predlagača Statuta s obzirom da se njihova pozicija svodi na stalno pravdanje da u tom aktu nema separatističkih elemeneta, kako u odnosu na opoziciju (koja je kao na primer DSS borbu protiv Statuta APV proglasila primarnim naiconalnim interesom), tako i u odnosu na republičku vlast koju inače čine iste stranke koje su Statut usvojile u vojvođanskom parlamentu?
– Potpuna dezorijentacija Tadića i Demokratske stranke u strateškoj političkoj računici nužno proizvodi dezorijentaciju u političkoj taktici. Tadić i demokrati, zato što im je u glavi potpuna konfuzija, dovode sebe u situaciju da vode potpuno defanzivnu politiku. To konkretno znači da sebe stalno brane od politikantskih i hohštaplerskih optužbi da podstiču vojvođanski separatizam i slične gluposti. Ta defanzivnost onda implicira da Tadić i demokrati više po pitanju Statuta Vojvodine nijesu u stanju da povežu dva sukcesivna i konzistentna politička poteza. Naprotiv, oni glavinjaju tamo-amo, čini mi se sve moleći boga da se stvar s Vojvodinom nekako raspetlja sama od sebe i bez štete po njih.
Kako vidite to što se kao ključni razlog najavljenih ustavnih promena navodi aktuelno asimterično uređenje Srbije, te se autonomni status samo jedne pokrajine smatra za kočnicu razvoja drugih regija?
– Naravno da je to pseudo-argument. Srbija je danas u stanju najrazličitijih mogućih asimetrija: ekonomskih, razvojnih, političkih, civilizacijskih, vjerskih, obrazovnih etc. Zamislite kakva je asimetrija planetarnih razmjera odnos između života u beogradskom “krugu dvojke” i života i Sjenici?! Da li se neko u političkim elitama Srbije u potonjih dvadeset godina uopšte zapitao, da ne kažem zabrinuo, zbog katastrofalno asimetričnog odnosa ekonomske snage Babušnice i Novog Beograda? Priča o asimetriji je najprovidnija moguća kamuflaža da bi “krug dvojke” i dalje mogao bogato i bahato da živi na račun onih vrijednosti koje stvara Vojvodina.
Da li decentralizacija u Srbiji uopšte može „uspeti“ ukoliko se primeni recept simetričnih regiona, odnosno ne prepoznaju specifičnosti različitih delova Srbije?
– Sve dok se u Srbiji, generecijama i generacijama već, na vlasti smjenjuju tzv. političke elite koje svoj partikularni interes stavljaju iznad opšteg interesa države i naroda o bilo kakvoj ozbiljnoj decentralizaciji ne može biti govora. Visoka politička, ekonomska i svaka druga centralizacija jeste najefikasniji model kojim te tzv. elite sistematski pljačkaju narod u koji se tako podlo i licemjerno “patriotski” kunu!
U kojoj meri bi bilo pogubno za Vojvodinu ukoliko bi se isključio istorijski princip u formiranju regiona, kako je to inače preporučio predsednik Srbije i šef DS-a Boris Tadić na poslednjem Glavnom odboru te stranke?
– Boris Tadić ne misli politički, nego misli dizajnirano. Drugim riječima, on je samo trubač pomenute tzv. elite beogradskog “kruga dvojke”, koji namjerno trubi falš politikantsku melodiju, računajući da narod u Vojvodini neće shvatiti da je to falš melodija ili će opet biti osuđen da na sljedećim izborima bira manje od dva zla. I tu se po ko zna koji put pokazuje u svojoj duboko bolnoj ogoljenosti kakve katastrofalne političke i svake druge posljedice za Vojvodinu proizvodi činjenica da se iz političkog bića te iste Vojvodine nije mogla roditi doista snažna, nepotkupljiva, inteligentna i principijelna politička partija koja bi znala da se nosi s beogradskim politikantskim prevarantima. Zato Vojvodina već dvadeset godina pod rukama tih prevaranata doživljava sunovrat u svim elementima života. Ja ne vidim svjetlo na kraju toga stropoštavajućeg tunela!

(www.autonomija.info)