U Prijedoru je u petak obeležen „Dan belih traka“ u znak sećanja na 31. maj 1992. godine, kada su lokalne vlasti Prijedora izdale proglas u kojem je nesrpskom stanovništvu naređeno da na prozore svojih domova izvesi bele čaršave, te da se ulicama mogu kretati isključivo sa belom trakom na rukavu.

Aktivista građanske inicijative „Jer me se tiče“ Goran Zorić rekao je da se obeležavanjem „Dana belih traka“ javnosti još jednom želi poslati poruka o potrebi borbe protiv diskriminacije i borbi za jednakost svih žrtava rata u Prijedoru, ali i celoj Bosni i Hercegovini.

Iz inicijative „Jer me se tiče“ su naveli da se 31. maja 1992. godine u Prijedoru desilo, po prvi put od 1939. i nacističkog proglasa po kojem su poljski Jevreji morali nositi žute trake sa plavom Davidovom zvezdom oko rukava, da su članovi jedne etničke ili verske grupe na ovaj način bili obeleženi za istrebljenje.

Na centralnom gradskom trgu okupilo se nekoliko stitina Prijedorčana, ali i njihovih prijatelja koji su stigli iz Srbije, Hrvatske i BiH.

Sa skupa je gradskim vlastima i vlastima Republike Srpske upućen zahtev o „potrebi suočavanja s prošlošću“ podizanjem spomenika civilnim žrtvama rata nesrpske nacionalnosti, kao i memorijalnih centara u bivšim logorima u Prijedoru.

Na manifestaciji su učestvovali i aktivisti banjalučkih NVO „Oštra nula“ i „Geto“.

21 godina od zločina u Zvorniku

Nevladina organizacija Žene u crnom u subotu će sa Udruženjem žrtava opštine Zvornik obeležiti 21 godinu od zločina koji su počinjeni nad nesrpskim stanovništvom u tom
bosansko-herecegovačkom gradu 1992. godine.

U saopštenju se podseća da se i dalje traga za 611 ubijenih Zvorničana.

„U Bijelom potoku 1992. godine počinjeni su najstrašniji zločini na teritoriji opštine Zvornik. Pripadnici paravojne formacije ‘Žute ose’ proterali su, likvidirali i opljačkali oko 1.300 ljudi. Od ukupnog broja stradalih skoro trećinu su činila deca“, piše u saopštenju .

Kako se navodi, u Bijeli potok su dovedeni Bošnjaci iz sedam zvorničkih mesnih zajednica.

„Kada su iz Bijelog potoka deportovani muškarci, istog dana su deportovani i članovi njihovih porodica. Potrpani su u kamione, muškarce su odvojili od žena, roditelje od dece. Svi oni koji su bili sposobni za vojsku, njih više od 700, odvedeni su u srednjoškolski centar u Karakaju, gde su ubijeni“, navele su Žene u crnom.

Za te zločine pred Specijalnim sudom u Beogradu 2010. godine osuđeni su Brano Grujić na šest godina zatvora i Branko Popović na 15 godina.

„Visina presude je cinična i uvredljiva za žrtve. Presuda čini da žrtve nemaju poverenja u institucionalni pravni sistem… Ovakvom presudom ne samo da zločini nisu adekvatno kažnjeni, već se stiče utisak da se zločin isplati“, piše u saopštenju.

(Beta)