Dokumentarni film “Mamula All Inclusive” novosadskog novinara i reditelja Aleksandra Reljića, koji govori o transformaciji koncetracionog logora iz Drugog svetskog rata u hotelski SPA rizort, premijerno će biti prikazan na festivalu Slobodna zona u Beogradu, 4. novembra.

Dan ranije, u petak 3. novembra, film će biti prikazan u Novom Sadu, u bioskopu Arena Cineplex, navodi se u najavi za film.

Film je sniman punih sedam godina, u okviru kojih je pratio radove na izgradnji hotela, iz ugla pokojnog Iva Markovića, koji je sa devet godina bio zatočen u logoru i koji je svedočio kako se mesto stradanja i patnje, zarad profita može pretvoriti u mesto zabave i dekadencije, piše u najavi.

Crnogorske vlasti su potpisale koncesioni ugovor na 49 godina, sa egipatskim tajkunom Samijem Savirisom da na tom mestu napravi hotelski rizort.

Tvrđava Mamula, sagrađena sredinom 19. veka, bila je koncentracioni logor, kroz koji je prošlo više od 2.000 civila, od kojih je na desetine ubijeno, a na stotine je gladovalo, od marta 1942. do septembra 1943. i italijanske kapitulacije.

Mamula All Inclusive je snimljen uz finansijsku podršku Filmskog centra Srbije, u produkciji novosadskog Greenfielda i koprodukciji Al Jazeera Balkans, Core Dox i Centra za građansko obrazovanje iz Podgorice. 

Aleksandar Reljić reditelj je brojnih dokumentarnih filmova, koji su se uglavnom bavili temama kulture sećanja, ratnih zločina, zaštite ljudskih prava, ksenofobije i slično.

Njegov film „Unuk” (Enkel), dobio je više domaćih i stranih priznanja i bio nominovan za Najbolji evropski dokumentarni film godine 2018. na Prix Europa, evrovizijskom festivalu u Berlinu.

“U Mamuli All Inclusive postoji jedan sloj koji je možda i najzanimljiviji. To je pitanje kako na turistifikaciju otočića i navezane političke skandale reagiraju veterani i njihove obitelji. Možda biste očekivali tipičnu reakciju: ‘jesmo li se mi za to borili?’, ‘Gdje si bio 1942?’. Začudo, stvari su složenije”, napisao je Jurica Pavičić u Jutarnjem listu.

“Da otpora pak nema bez samosvijesti i samopoštovanja, suvišno je napominjati, zbog čega Reljićev film ponajprije može poslužiti kao opomena, zahvaljujući sretnim okolnostima da ga je toliko dugo snimao i uspio uhvatiti proces kojim su kapital i politika razbili otpor među ljudima”, napisao je o filmu Dragan Markovina u Oslobođenju.

(Autonomija)