U Vlasenici je postavljen bilbord „Jurišnika“, na kojem se nalaze fotografije aktuelnog opštinskog načelnika Miće Kraljevića i osuđenog za ratne zločine, ratnog komandanta Vojske Republike Srpske (RS) Ratka Mladića.

Bilbord sa slikama Mladića i Kraljevića, člana Saveza nezavisnih socijaldemokrata (SNSD) Milorada Dodika, je postavljen pored kuća gdje su u ljeto 1992. ubijani bošnjački civili.

„Jurišnici“ simboliziraju jurišni odred Vojske Republike Srpske koji je ovih dana obilježio 26. godišnjicu osnivanja u Vlasenici.

Za Bošnjake koji žive u Vlasenici, postavljanje bilborda, kako kažu, predstavlja provokaciju. O tome za Radio Slobodna Evropa (RSE) govori Senad Mehanović, koji je u tom gradu početkom 1992. preživio golgotu. Izgubio je više članova porodice i plakati, prema njegovim riječima, su vid zastrašivanja.

„Vidio sam plakate u Vlasenici, da su to jurišnici, da su oni oslobodioci ovog naroda. Ti plakati mene plaše, jer sam ovdje prepatio zbog ovih zločinaca. Ubijena su mi trojica amidža, otac i strina“, kaže Senad.

Za lokalnog efendiju Nurdina Grahića ono što iritira Bošnjake Vlasenice su datumi kojima se veličaju događaji i pojedinci koji su, kako ističe, učestvovali u masovnom ubijanju na prostoru ove opštine.

„A to su dan oslobađanja Vlasenice od Bošnjaka, zatim skorašnji događaj kojim je obilježeno veličanje zlodjela pod nazivom ‘Jurišnici’. To je bio jedan odred koji je ‘čistio’ Vlasenicu i bošnjačko stanovništvo ubijao i progonio, na svaki način zlostavljao u periodu 1992. godine“, kaže efendija Grahić.

Bošnjaci koji su se nakon rata vratili u Vlasenicu navode da su vlasti u staroj jezgri ovog gradića u istočnoj Bosni porušili stare bosanske kuće i podigli zanatski centar, a da Bošnjacima nije data naknada za uništenu imovinu. Istovremeno, neki od njih, poput Mirze Saračevića, koji je bio načelnik za privredu u Opštini, su dobili otkaz.

„Nedavno sam smijenjen sa te funkcije i mislim da mogu najbolje reći šta Bošnjake ovdje muči. To je diskriminacija i nezaposlenost. Svi zakoni, kad je u pitanju konstitutivnost naroda se ne poštuju. Nemamo Bošnjaka zaposlenih u institucijama, pa time imamo nezadovoljstvo kod istih. Kad su u pitanju radna mjesta u firmama, ni tu nemamo veći broj zaposlenih Bošnjaka. Vjerovatno se ta situacija preslikava sa ostalih opštinskih nivoa, tako da su i tu prava Bošnjaka ugrožena“, navodi Saračević.

Niko od građana srpske nacionalnosti nije želio govoriti o bilbordima na kojima se nalazi Ratko Mladić, koji je prvostepenom presudom Haškog tribunala osuđen na doživotnu kaznu zatvora za genocid u Srebrenici, terorisanje građana Sarajeva i uzimanje pripadnika UNPROFOR-a za taoce. Proglašen je krivim i za progone Bošnjaka i Hrvata u većem broju opština, ali oslobođen optužbe za genocid u opštinama Foča, Kotor Varoš, Prijedor, Sanski Most i Vlasenica. Na presudu su se žalili i haški tužioci i odbrana, a konačna presuda se očekuje naredne godine.

Inače, Tužilaštvo BiH podiglo je dosad najobimniju optužnicu pravosuđa BiH za ratne zločine u Vlasenici. Među optuženima je i aktuelni načelnik Vlasenice Miroslav Kraljević zvani Mićo, član SNSD-a i bivši poslanik u Skupštini Republike Srpske.

Bio je ratni komandant interventnog voda Vojske RS-a. U optužnici se navodi da je, u vrijeme širokog i sistematskog napada na civilno bošnjačko stanovništvo na području Vlasenice i okoline, optuženi Kraljević kao komandir Specijalnog voda u Stanici javne bezbjednosti Vlasenica, počinio progon bošnjačkog stanovništva na političkoj, nacionalnoj, kulturnoj i vjerskoj osnovi.

Optužnica obuhvata ubistva i prisilne nestanke najmanje 22 osobe, nezakonita zatočenja, mučenja i zlostavljanja više desetina osoba u više objekata za zatočenje na području Vlasenice, pljačkanje i uništavanje imovine bošnjačkog stanovništva te druge zločine koji su do proljeća 1993. godine doveli do progona gotovo cjelokupnog stanovništva bošnjačke nacionalnosti s navedenog područja, od čega se mali broj stanovnika vratio u mjesta prijeratnog boravka.

U optužnici se navodi da su optuženi, lično i direktno, zajedno s drugim pripadnicima vojske i policije, naoružani i uz prijetnju sile, progonili i pronalazili civile bošnjačke nacionalnosti, koje su iz njihovih domova ili drugih lokacija odvodili u objekte za zatočenje na nekoliko lokacija, uključujući i logor Sušica.

(Dženana Karabegović, Slobodna Evropa)