U ponedeljak, 27. januara, navršava se 21 godina od ubistva Trebinjca Srđana Aleksića koga su u rodnom gradu na smrt pretukli pripadnici Vojske Republike Srpske, dok je od batinanja branio svog sugrađanina, Bošnjaka Alena Glavovića.

Aleksić je u januaru 1993. uspeo da odbrani Alena Glavovića koga su četvorica naoružanih uniformisanih pripadnika Vojske Republike Srpske na silu izveli iz kafića i počeli da tuku kundacima.

On je krenuo za njima i povikao da puste Alena, nakon čega su se ubice usmerile ka njemu i kundacima ga pretukli. Od povreda je pao u komu, a zatim, šest dana kasnije, 27. januara 1993. godine, podlegao povredama.

Srđanov otac, Rade Aleksić u čitulji je napisao: „Umro je vršeći svoju ljudsku dužnost“. On je u kasnijim izjavama novinarima rekao da želi da Srđanova žrtva bude korisna budućim generacijama, „kao putokaz da čovek nije sam u svetu, već da ima čoveka na koga se može osloniti„.

Jedan od četvorice napadača poginuo je na ratištu, dok su ostala trojica osuđeni na po dve godine i četiri meseca zatvora.

Alen Glavović je preživeo rat i danas živi u Švedskoj, sa suprugom i dvoje dece. Svake godine obilazi Srđanov grob i u kontaktu je sa Radetom Aleksićem.

Novi Sad je prvi grad u bivšoj Jugoslaviji u kojem je po Srđanu Aleksiću jedan prolaz u strogom centru grada dobio ime. Bilo je to na inicijativu koalicije nevladinih organizacija Građanska Vojvodina, a na inicijativu istih organizacija civilnog društva i Pančevo je dobilo Prolaz Srđana Aleksića. Ulice Srđana Aleksića imaju i Sarajevo, Podgorica i Beograd.

Po motivima njegovog ubista snimljen je i igrani film „Krugovi“, reditelja Srdana Golubovića.

Srđan Aleksić bio je juniorski rekorder u plivanju i bavio se amaterskim pozorištem.

U njegovom rodnom Trebinju i danas je retko ko raspoložen da priča o tragediji koja je zadesila Srđana Aleksića i njegovu porodicu, jednako kao što ne žele da govore ni o progonu nesrba iz tog grada tokom rata u Bosni i Hercegovini.

(Autonomija)