Prosjačenjem u Vojvodini najčešće se bave dečaci uzrasta od šest do deset godina, pretežno iz siromašnih i socijalno ugroženih porodica, a među njima značajan broj čine romska deca, pokazalo je istraživanje Kancelarije vojvođanskog ombudsmana.

Zamenica pokrajinskog ombudsmana za zaštitu prava deteta Marija Kordić rekla je na konferenciji za novinare da ova deca najčešće nemaju lična dokumenta, pa tako ostaju van sistema obrazovanja i institucionalne zaštite, kako socijalne, tako i zdravstvene.

„Iako su u gradovima deca koja prosjače veoma vidljiva, institucije se njima počnu baviti tek kada ona postanu problematična u svom okruženju“, rekla je Marija Kordić.

Prema njenim rečima, problem predstavlja što prosjačenje kao društvena pojava nije definisano u postojećim pravnim propisima, a nadležne centri za socijalni rad i policija decu koja prosjače u svojoj evidenciji ne prepoznaju kao posebnu kategoriju.

„To znači da se pojava dečjeg prosjačenja ne evidentira sistematski, odnosno da se ona najčešće tretira kao poremećaj u ponašanju, ili kao prekršaj, ponekad i sa elementima krivičnog dela. Zbog toga je vrlo teško utvrditi makar i približan broj dece koja se u Vojvodini bave prosjačenjem“, rekla je Kordićeva.

Dodala je da, osim što nadležne institucije od slučaja do slučaja sarađuju po ovom pitanju, prikupljeni podaci ukazuju i na to da centri za socijalni rad i policija po okončanju svojih postupaka ne prate dalju sudbinu ove dece.

Ona je iznela očekivanje da će istraživanje o dečjem prosjačenju u Vojvodini doprineti unapređenju pravnog okvira i jačanju kapaciteta i poboljšanju saradnje stručnjaka iz nadležnih institucija, ustanova i organizacija koji se bave slučajevima dečjeg prosjačenja.

Kancelarija pokrajinskog ombudsmana obavila je istraživanje „Dečje prosjačenje u Vojvodini“ tokom 2011. u vojvođanskim centrima za socijalni rad, policiji i nevladinim organizacijama koje se bave decom.

Istraživanje je deo regionalnog projekta „Prevencija eksploatacije dece u jugoistočnoj Evropi – Prosjačenje dece“, koje je realizovano uz podršku norveške međunarodne organizacije „Spasimo decu“ (Save the Ćildren Norway) i saradnji Centra za integraciju mladih iz Beograda.

(Autonomija)