Pošto slika govori više, ova crtica neće sadržati previše – riječi.

Prvo, reći ćete fali i vrhovni komandant, „Aca Srbin“, pa naslov nije tačan. Griješite, čak veoma! Zadržite li pogled malo duže, viđećete trećim, političkim okom, da njegov duh lebdi iznad prisutnih. Čak dominira fotografijom na kojoj ga kobajagi nema.

Slika, ako ćemo naučno – fotografija, ne govori, dakle, samo onim što se na njoj vidi, nego i onim čega na njoj konačno nema, čak i kad se intuitivno zamotrite u nju.

Možete, tako, da bečite do sjutra, nećete uočiti ni u tragovima prisustvo „srca Srbije“ na slici koja bi mogla da dobije parafrazirano, da ne kažem poluplagirano ime: „Javna večera Srpskog sveta“. Može biti da su paprike (sasvim desno na stolu) iz Peći, ali to se ne važi. Mrtva priroda – nula bodova.

Politička je, prema tome, činjenica par exelance da na slici nema srpskoga uva sa Kosova.

Sad bi neko, tvrdoglavo pokušavajući da sruši naslov, mogao kas’ti da na slici ima jedan kome su Ameri uveli sankcije i jedan koga su ostavili bez funkcije. Ima, ali to ne znači da je naslov loš, nego da oko takvoga posmatrača nije povezano vijugama sa centrom za političku ravnotežu.

Znači, stvarno fali samo Kristofer Hil. Logično, na slici nikad nije onaj koji slika. Čak i ako ambasador SAD u Srbiji nije taj koji je „okinuo“ (škljocnuo), on je, umjesto „ptičica“, odnekud viknuo: „Srpski svet“.

A lica prisutnih su se ozarila. Bez imalo sjete što među njima nema nikoga od svete zemlje na kojoj je nikla paprika.

(Antena M, Foto: X)