Povicima „Klali ste nas 500 godina“ i psovkama pripadnici Ravnogorskog pokreta sa četničkim obilježjima u Draževini kod Višegrada, prvo verbalno, a potom i fizički, napali su novinarske ekipe N1 i Federalne TV (FTV).

Okupljanje kojim je obilježeno sedam decenija od hapšenja Draže Mihailovića, pokazalo je ponovno da fašizam i mrak žive – kaže predsjednik Helsinškog odbora Republike Srpske, Branko Todorović.

„Mi imamo mrak, mržnju, zatvorenost, primitivizam, ekstremni radikalizam, nacionalizam i ovo što se dešavalo u Draževini, kao jedan civilizacijski poraz, mada mnogi govore o slobodi mišljenja, govora i okupljanja. Naravno, to treba da postoji u Bosni i Hercegovini, ali ne vidimo da građani i institucije u BiH imaju neku vrstu odgovora na ove anticivilizacijske stvari“, navodi Todorović.

Policija je uhapsila jednog od napadača – kaže Danka Tešić, glasnogovornica Centra javne bezbjednosti Istočno Sarajevo.

„O događaju je obaviješten dežurni tužilac koji se izjasnio da za sada nema elemenata krivičnog djela“, ističe Tešić.

Negiranje da se dogodilo ono što su i kamere zabilježile i o čemu postoje svjedoci, čak izvinjenje Ravnogorskog pokreta, pokazuje da Bosna i Hercegovina još nije raščistila s prošlošću i krvavim naslijeđem.

Savez antifašista i boraca Narodnooslobodilačkog rata (NOR) u svom saopštenju reakciju tužioca smatra neprimjerenom, te poziva „antifašističke snage, slobodoljubive i civilizovane ljude, da se udruže, te da apeluju na državne organe – prije svega Skupštinu BiH, da se odlučno zatraži zakonsku zabranu „svih vrsta i oblika neofašističkog i profašističkog organizovanja“.

Reagovala je i Delegacija Evropske unije u BiH koja je izrazila zabrinutost povodom događaja u Draževini, te traži da se provede temeljita istraga.

U međuvremenu, povratnici su naučili kada da se povuku s ulica grada u kojem posve normalno šetaju presuđeni zločinci – kaže za RSE Suljo Fejzić, predsjednik Skupštine opštine Višegrad.

„Nikada ne znaju kada će kome biti po volji da se postroji, da izađe na ulicu sa fašističkim obilježjima i da demonstrira silu u Višegradu. Mora biti oprezan da ne bi izazvao slučajno neki gnjev tih koji demonstriraju silu i prosipaju fašizam po Višegradu. Svi ovi koji su osuđeni za ratni zločin, uglavnom, su u Višegradu, šetaju se isto kao i ranije, bez osuđivanja javnosti. Sada se ovdje proglašavaju i nacionalnim herojima“, konstatuje Fejzić.

Jedan od takvih heroja za vlast u Višegradu je i Vinko Pandurević, koji je odlikovan najvećim opštinskim priznanjem Višegrada, a načelnik ga je nazvao i ličnošću budućnosti. Ta ličnost, u Hagu osuđena na 13 godina zatvora za zločin u Srebrenici, prilikom primanja odlikovanja kazao je: „Smatram da je nedavna ratna prošlost dovoljno inspirativna za nekoga novog romanopisca sličnog našem Ivi Andriću da te događaje ukoriči i ovekoveči u literarnom obliku“.

Na Andrićevu ćupriju na Drini osvrnuo se i Haški tribunal, u presudi još jednom od višegradskih osuđenika – Mitru Vasiljeviću, čiji je doček u Višegradu ocijenjen kao festival nacionalima.

U presudi stoji da su u Višegradu su, tokom 1992. godine, srpske snage ubile veliki broj nenaoružanih muslimanskih civila.

U rijeku Drinu bacani su mnogi leševi muslimana – muškaraca, žena i djece, ubijenih u gradu i na historijskoj, otomanskoj ćupriji na Drini.

Srpske snage sprovele su sistematsko pljačkanje i razaranje muslimanskih kuća. Potpuno su srušene obje gradske džamije.

(Dženana Halimović, Slobodna Evropa)