Koalicija nevladinih organizacija “Građanska Vojvodina” zahteva od Vlade Srbije da se odmah obustave sve akcije koje se proteklih više od pola godine, očigledno organizovano i pod patronatom vlasti, sprovode protiv Vojvodine, njenih građana i njenog političkog subjektiviteta, bilo da se radi o političkom i ekonomskom ponižavanju, nasilju i kampanji straha, bilo da se radi o brisanju vrednosti na kojima počiva vojvođansko društvo.
Takođe, zahtevamo od Vlade Vojvodine da pod hitno preuzme proaktivnu ulogu u zaštiti Vojvodine i njenih građana od centralističko-nacionalističkog nasilja, odnosno da prekine praksu ignorisanja krupnih problema koji prete da destabilizuju Vojvodinu i ugroze bezbednost njenih građana. Pasivnim stavom vojvođanska vlada samo ohrabruje nacionaliste i centraliste u njihovom naumu da oduzmu pravo Vojvodini na postojanje.
Vojvodina se od Miloševićevog ustavnog puča, 1990. godine, pa do danas konstantno nalazi u podređenom položaju, bez suštinske autonomije. Od strane promotera decenijama dominantne nacionalističko-centralističke politike doživljava se kao ratni plen. Ali, ovo što se dešava proteklih meseci, od formiranja nove Vlade Srbije pa do danas, može se samo porediti sa ratnim devedesetim, kada su Vojvodinom špartale paravojne formacije, kada su u njoj ubijani i proterivani građani nesrpske nacionalnosti i organizovani koncentracioni logori. Kao i danas, Vojvodini su oduzeta sva prava, čak i ona simbolička, a njenim građanima sistematski uterivan strah u kosti.
Kampanja koja se vodi protiv Vojvodine, njenog političkog subjektiviteta i vrednosti na kojima počiva, počinje da podseća na ratne „podvige“ i na akcije tipa „Raspameti!“, u okviru kojih su rušeni gradovi i razbijana multinacionalna zemlja. Oni koji su podržavali ratove i podsticali zločine i razaranja – isti su oni koji danas napadaju Vojvodinu.
Kako drugačije nego kao organizovanu kampanju možemo tumačiti sve ovo što se dešava u periodu od političke odluke Ustavnog suda Srbije iz jula prošle godine da veliki broj ionako simboličkih nadležnosti AP Vojvodine poništi, do danas, odnosno do poplave govora mržnje u medijima kada se govori o Vojvodini, o pozivima na linč onih koji se zalažu za vojvođansku autonomiju, o difamaciji i targetiranju menadžmenta i novinara Javnog servisa Vojvodine, kao i konstantnih nacionalističkih i klerofašističkih napada na Nezavisno društvo novinara Vojvodine i drugih organizacija koje se bave promovisanjem vrednosti građanskog društva.
U međuvremenu su se desila višestruka paljenja vojvođanskih zastava, nasilno upodobljavanje lokalnih samouprava po centralističkom uzusu, uklanjanje vojvođanskih znamenja sa državnih institucija, postavljanje ultranacionalističkih kadrova na vodeća mesta u kulturnim institucijama i slično. Podsetimo i na aferu Razvojna banka Vojvodine, na novi budžet Srbije kojim je Vojvodina značajno oštećena, na prodaju vojvođanskih preduzeća i zemljišta bez konsultacije sa vojvođanskom vladom. Spisak je dug i svakodnevno se proširuje.
Ako centralna vlast i nacionalističke institucije imaju za cilj da destabilizuju Vojvodinu i u njoj produkuju ozbiljne probleme, onda treba samo da nastave sa započetim akcijama. Međutim, ako se želi smirivanje strasti i vraćanje politike u institucije sistema, neophodno je pod hitno obustaviti ovu kampanju. Takođe, važno je da i beogradski političari i intelektualci liberalnih shvatanja podrže Vojvodinu i njene građane u borbi za vlastita prava i da shvate da braneći Vojvodinu, oni brane sebe.
Građansku Vojvodinu čine:
Nezavisno društvo novinara Vojvodine
Centar za regionalizam
Centar za razvoj civilnog društva
Građanski fond Panonija
Građanska akcija Pančevo
Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji
Zelena mreža Vojvodine
Otvoreni licej Sombor