Republika Srpska je uspjela, slobodno mogu kazati, ono o čemu Bjelorusija pod Lukašenkom može samo sanjati; Republika Srpska je uspjela ono što okupirani Luhanjsk i Donjeck stidljivo tek nagovještavaju; Republika Srpska je uspjela ono čega se stide i protiv čega se u Moskvi i Sankt Peterburugu bore slobodni ljudi. Podigla je spomenik ruskim teroristima i zločincima!

Znate li da je je u Višegradu obilježen „Dan ruskih dobrovoljaca“? Da, da postoji i to. Riječ je o državljanima Rusije koji su učestvovali u agresiji na Bosnu i Hercegovinu, a zatim poginuli u tom podlom i prljavom poslu.  I ne, ne radi se o nekom opskurnom skupu koji su upriličili lokalni četnici ispred seoske zadruge.

RS jedina u svijetu podigla spomenik teroristima

Ovu, nazovimo to, manifestaciju sponozoriše direktno entitet, dakle Republika Srpska, sve sa svojim ministarstvom. I opet, ne, nije da su po čelnicima RS-a psi rata iz Rusije radili nešto loše nego su naprotiv pomagali, “srpski živalj“. I zato je RS podigla spomenik teroristima u Višegradu.

Dobro ste pročitali. Na Bikavcu u Višegradu je još 2011. podignut  spomenik ruskim teroristima koji su stradali učestvujući u agresiji na našu BiH. Na spomeniku su upisana imena 37 ruskih dobrovoljaca koji su, kako je navedeno, poginuli na ratištima širom Bosne. Iza svega stoji aktuelna vlast u Republici Srpskoj.

U prilog legalnom ludilu, ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Duško Milunović na ovogodišnjoj komemoraciji teroristima, kazao je pun ponosa da su Rusi „davali živote za srpsku slobodu i pritekli u pomoć kada god je bilo potrebno“. Pod ovim valjda misli na klanje, ubijanje, silovanje i paljenje lokalnog bošnjačkog stanovništa u narečenom Višegradu.

A onda je vajni ministar dodao:

„Oni su, bez ikakvog poziva, pritiska ili naloga države, došli zato što su bili svjesni da je srpski narod ugrožen, kao i njihovi preci vijekovima prije toga„.

Dakle, klasični psi rata, kojima se, eto, srpska politka u BiH divi do imbecilnosti, a onda valjda kao istu logističko-emotivnu protivuslugu šalje svoje kerove rata da ubijaju nejač po Ukrajini. Neka vrsta razmjene zločinaca na terenu. Potpuno bolesno. A legalno, još uvijek, ponavljam.

I ova, kao i spomenik, od entiteta sponzorisana bizarnost i sramotane zaustavlja se tu. Tako načelnik opštine Višegrad Mladen Đurđević kaže:

“U znak zahvalnosti na današnji dan svake godine se okupimo na ovom mjestu, to je najmanje što možemo da učinimo. Raduje me što je bio veliki broj ljudi i djece koji su došli da čuju sve o dešavanjima devedesetih godina„.

I šlag ili barem brabonjak na smrdljivoj torti dolazi na kraju.

Predsjednik Udruženja građana srpsko-ruskog prijateljstva „Zavet“ Savo Cvjetinović naravski je komentarisao dešavanja u Ukrajini, sramotno kazavši kako je on ubijeđen kako su „isti režiseri oni koji su režirali rat i sukobe na Balkanu prije 30 godina“, a za sve je optužio Zapad i zapadne medije.

Cvjetinović neće ili ne želi da kaže kako su taj rat u BiH režirali oni koji su sjedili na Dedinju, u kancelerijama SANU-a i u generalštabu JNA, zajedno sa velikašima Crkve Srbije, a neće da kaže kako su ovo zadnje klanje civila po Ukrajini režirali upravo zemljaci i kolege onih ispred čijeg se bizarnog spomenika okupljaju.

Zapravo, Cvjetinović i ekipa tačno znaju sve ovo i baš zato slave ruske i srpske fašiste.

Ovaj svojevrstan nacistički sat alternativne povijesti, kako vidimo, preporučen je i za djecu, kojoj valjda treba približiti terorističko djelovanje na terenu “ruske braće“. Tako imamo i čas na otvorenom, tako imamo rusofiliju, tako imamo slavljenje terorizma. Ne samo da nije nezakonito, nego je i potpuno slobodno i institucionalizovano, o entitetskom trošku.

RS – gora ruska prćija od same Rusije

Republika Srpksa je uspjela, slobodno mogu kazati, ono o čemu Bjelorusija pod Lukašenkom samo može sanjati. Republika Srpska je uspjela ono što okupirani Luhanjsk i Donjeck stidljivo tek nagovještavaju. Republika Srpska je uspjela ono protiv čega se u Moskvi i Sankt Peterburugu bore slobodni ljudi. Podigla je spomenik ruskim teroristima!

Postala je Putinova prćija više od same Rusije, a to nije malo zlodjelo u ovom svijetu danas.

Republika Srpska otovreno slavi ruske teoriste. A evo vam najkrvavijeg primjera:

Znati li vi ko je Igor Girkin?

Igor Girkin je ruski terorista, zahvaljujući kome je 17. jula 2014. u blizini Donjecka oboren putnički avion Boing 777 kompanije Malezija erlajns, a koji je letio od Amsterdama za Kuala Lumpur. E, taj Igor Girkin je ujedno bio i pripadnik kozačkih formacija koje su ratovale u sastavu Vojske Republike Srpske.

Dakle, ovaj dijabolični čovjek je 1992. bio na području Višegrada u Bosni i Hercegovini, preciznije, u Republici Srpskoj, kada su u tom gradu počinjeni najgnusniji zločini nad bošnjačkim stanovništvom: od spaljivanja živih ljudi, klanja i bacanja sa mosta u Drinu, masovnih i planskih silovanja do protjerivanja nesrpskog stanovništva. Samo u tom periodu u Višegradu je ubijeno 3.000 ljudi, a Girkinovi Kozaci bili su krvavo hiperaktivni. Postoji osnovana sumnja da su zajedno sa lokalnim četnicima izveli otmicu iz voza i ubistvo Bošnjaka u Štrpcima.

A to vam je ekipa od koje su se regrutovali današni pronacistički Vagnerovci. Iako Girkin nije u dobrim odnosima sa Putinom, njegovi ljudi i psi rata iz BiH, koje štuje RS, okosnica su ruskog terorističkog pokreta na istoku Ukrajine. Ovi ljudi su od strane civilizovanog svijeta odavno na listi terorista.

Da li je međunarodna zajednica konačno sabrala dva i dva?

Pa je onda, zapravo, pravo čudo (ili baš i nije čudo) kako se tek sad, eskalacijom ruske invazije na Ukrajinu prva Velika Britanija sjetila da u okviru sankcija notornom Miloradu Dodiku i ekipi pomene direktnu saradnju sa Putinovim režimom. Svako ko je htio, a pogotvo ambasade velikih svjetskih sila, mogle su vidjeti da je Dodik najmanje deset godina ruski igrač na terenu i to potpuno otvoreno, bez zazora, bez srama. On je entitet uvukao u neku vrstu ruke eksklavne gubernije, koja radi sve – ama baš sve – u interesu Moskve.

Putinovi stratezi su zapravo bili zaprepašteni stepenom dobrovoljne kooperacije Dodikovih posilnih sa režimom u Podmoskovlju, kakav nije viđen čak ni u okupiranim gruzijskim ili ukrajinskim oblastima. U prevodu, Dodik je nudio Moskvi više nego što je ona i tražila – od naftne industrije na sjeveru entiteta, pa do sigurne kuće za zločince, teroriste i ostale noćnovukovske protuve.

Naravno, Dodik je to radio nadajući se onom jednom slobodnom avionskom sjedištu na relaciji Beograd-Moskva, kad mu zasita zagusti.

Početak ruske nacističke invazije, zapravo je ukopao Dodika, ali ne zbog same logistike, jer zahvaljujući Vučiću i beogradskom aerodromu još može pobjeći, nego iz jednog drugog razloga; a to je dolazak moždanih impulsa zapadnim diplomatama iz dupeta u glavu. U prevodu, taj isti Brisel i Berlin su se morali prvo riješiti putinista u svojim redovima, e da bi delali.

Pa se tako nakon Londona i Vašingtona oglasila i kancelarija OHR-a sa visokim predsatavnikom Šmitom, koji je poništavanjem Zakona o državnom zemljištu u vlasništu RS-a (nadajmo se) izvršio pripremu za ozbiljnije sankcije Miloradu Dodiku, koje neće biti samo formalne zabrane, nego i protjerivanje ove persone iz političkog života.

A do tada?

Pa do tada će Putinov zločinački botoksirani lik da se kezi zdravoj pameti sa murala, postera, zastava i fanzina od Banjaluke do Viešegrada i Trebinja. Do tada će, baš u Višegradu, da se na muralu kerebeči zlovo “Z”, simbol Putinovog zločinstva. Do tada će opijeni i nadopingovani narod, sve jednako zaražen rusofilijom da čeka svog “oslobodioca sa istoka“ ne bi li bacio kite cvijeća po rashodovane sovjetske gusjenice.

Jednom riječju, do tada će Republika Srpska, biti jedina tvorevina u ovom dijelu Evrope i svijeta koja najotvorenije, institucionalno podržava Putinove naciste. Hoće li biti zaustavljena?

Do svijeta je. Isključivo i jedino.

(Autonomija)